اینهم یکسری عکس متحرک

 

ادامه عکسها اینجا 

ادامه نوشته

شیرینی وشیرینی پزی

 

_{آيا كسي را ميشناسيد كه شيريني دوست نداشته باشد؟ تصور يك جشن تولد بدون كيك و شمعهاي روشن آنقدر مشكل است كه فكر ميكنيم كيك و شيريني همواره جزئي از غذاي ما بوده اند. اما جالب است بدانيد كه شيريني و به خصوص كيك، مدت خيلي زيادي نيست كه به جمع غذاها پيوسته اند.}

<sub>البته مدتها است كه از واژه "كيك" استفاده ميشود، اما معني آن در طي قرنها تغيير يافته است. قديميترين نمونه هايي كه از كيك ميشناسيم توسط باستان شناسان در دهكده هاي دوران نوسنگي كشف شده اند اين كيكها از دانه هاي له شده غلاتي كه با آب به هم چسبانده و فشرده شده ساخته شده و به احتمال زياد بر روي سنگ داغ پخته شده اند. امروز هم چنين تركيبي به شكل بيسكوييت گندم يا جو پرك شده ساخته ميشود.

كار شيريني پزي هميشه كار پر زحمتي بوده است، به اين دليل كه مواد آن بايد با دقت اندازه گيري شود، و در زمانهاي قديم كنترل عواملي مانند دما و ميزان نرمي و خشكي كيك بسياري مشكل بوده است. مصريان باستان، اولين قومي بودند كه پختن نان و شيريني را به عنوان هنر در نظر گرفتند. آنها روشهاي قابل اجرايي براي پختن به وجود آوردند و همچنين فرها يا تنورهاي ابتدايي را براي پختن انواع نانهايي كه با غذا مصرف ميشد، ساختند. بعضي از اين نانها با عسل شيرين شده و به عنوان دسر مصرف ميشدند. اما با وجود اينكه ما شواهد تصويري فراواني از مراحل پخت و پز مصريان در دست داريم و با نمونه هايي كه در مقبره ها به دست آمده، ميدانيم آنها از چه موادي استفاده ميكرده اند، اما نميدانيم نانهاي مصر باستان دقيقا چه طعمي داشته اند.

يونان و روم باستان</sub>

 
_{از انواع شيريني هاي تازه}

_{يونانيان كيك را "پلاكوس" plakous مينامند كه از لغتي به معناي مسطح گرفته شده است. كيكهاي آنان معمولا تركيبي از دانه هاي خوراكي مانند گردو و بادام با عسل بود. يك دستور پخت اين كيك وجود دارد و نتيجه آن كاملا خوش مزه است.}

<sub>با ورود به دوران روم باستان، ماجرا كمي ساده تر ميشود. يك دستور پخت كيكي به نام ليبوم Libum وجود دارد كه نتيجه اش كيكي كوچك و بسيار شبيه كيك پنير امروزي است كه با عسل شيرين شده باشد. ليبوم در اصل براي پيشكش كردن به خدايان تهيه ميشده است. كيك ديگري كه دستور تهيه اش از آن دوران باقي مانده، ساتورا satura نام دارد. كيك مسطح و سنگيني كه از بلغور جو، كشمش، دانه صنوبر يا كاج، دانه انار و شراب شيرين ساخته ميشده است. البته روميان با چنين مواد ساده اي راضي نميشدند و بعدها روش پخت و پز با ييست yeast يا خميرترش را به خوبي آموختند.

در طول زمان واژه هاي نان و كيك در جاهايي هم معني شدند. واژه كيك ريشه آنگلوساكسون دارد و به معني نان كوچك به كار ميرفته است. اما كيكها هميشه كوچك باقي نماندند و به چيزي تبديل شدند كه امروز به عنوان نان ميوه اي ميشناسيم. و آن از خمير ورآمده با ييست همراه با كشمش، كره، ادويه، تخم مرغ و عسل يا شكر، تهيه ميشود. كيكهاي چاي هم در اين دسته از شيرينيها قرار ميگيرند كه اصليت انگليسي دارند.</sub>